Η ζαχαροπλαστική μπήκε πολύ νωρίς στην ποντιακή κουζίνα και η χρήση της ζάχαρης από το ζαχαροκάλαμο ήταν γνωστή στον Πόντο και την Ελλάδα, όπως προκύπτει από πολλούς συγγραφείς.
Ο Στράβων αναφέρει καλάμους από την Ινδία “οι οποίοι ποιούσι μέλι μελισσών μη ουσών”.
Μια πιο συγκεκριμένη περιγραφή κάνει ο Διοσκουρίδης “Καλείτεαι δε τι και σάκχαρον είδος ον μέλιτος εν Ινδίας”
Στον Πόντο η ζαχαρη ήταν γνωστή αρκετά νωρίς λόγω του εκτεταμένου εμπορίου με το εσωτερικό της Ασίας.
Τα γλυκά που παρασκευάζονταν με βάση το αλεύρι, το γάλα τα αβγά κ.α ήταν πολυάριθμα και ποικιλόμορφα. Εκτός από την ευχάριστη γεύση προσέδιδαν εορταστικότητα σε επίσημες ή καθημερινές στιγμές αλλά και ενέργεια σε μια εποχή που οι θερμίδες ήταν μόνο ευπρόσδεκτες.
Θωμάς Σαββίδης
(Εγκυκλοπαίδεια του Ποντιακού Ελληνισμού)
