του Βλάση Αγτζίδη
Την περασμένη Παρασκευή 12 Οκτωβρίου βρέθηκα στην Κύπρο και ειδικά στην Πάφο σε μια εκδήλωση με τίτλο “Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως μέρος της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής”.
Η αφορμή για την εκδήλωση αυτή ήταν η παρουσία χιλιάδων Ποντίων μετοίκων στην περιοχή, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί μετά τη σοβιετική κατάρρευση. Σε 35.000 είχαν φτάσει και τις μέρες της ακμής της παρουσίας των προσφύγων και μεταναστών Ελλήνων από την πρώην ΕΣΣΔ στην Κύπρο. Από τον πληθυσμό αυτό, οι 10.000 είχαν εγκατασταθεί στην Πάφο. Στην αρχή αντιμετώπισαν μεγάλο πρόβλημα αποδοχής από τους ντόπιους, των οποίων ένα μεγάλο μέρος ανάπτυξε μια ξενοφοβική συμπεριφορά. ‘Ηδη από την κοινότητα των 10.000 έχουν παραμείνει περί τους 6.000 άτομα. Οι υπόλοιποι είτε αναχώρησαν για τη Ρωσία είτε για την Ελλάδα.…
Ήταν η τρίτη φορά που πήγαινα στην Κύπρο για τον ίδιο λόγο: για την ενημέρωση του κοινού για τον ελληνισμό της πρώην ΕΣΣΔ. Σε μια τέτοια εκδήλωση στη Λεμεσό πριν από 10 χρόνια, είχαν ριχτεί στο χώρο της εκδήλωσης τρικάκια με το σύνθημα “Έξω οι Ρώσοι (σ.τ.σ. εννοώντας τους Πόντιους βέβαια) από την Κύπρο” και την υπογραφή Χρυσή Αυγή. Φαντάζομαι ότι οι Κύπριοι συντακτες θα είχαν άμεση σχέση με τους ελλαδίτες χρυσαυγίτες…
Εν τω μεταξύ, οι σοβιετικοί Πόντιοι αποτελούν την πιο παράδοξη επιβίωση της μικρασιατικής προσφυγιάς, εφόσον καταφεύγοντας στην ΕΣΣΔ με την Καταστροφή επέλεξαν να παραμείνουν (ή εγκλωβίστηκαν λόγω της παράνομης άρνησης των ελληνικών κυβερνήσεων να τους επιτρέψουν την κάθοδο ως “ύποπτους κομμουνιστικών ιδεών”). Και μετά το 1937 έγιναν θύματα του σταλινισμού με διώξεις και εξορίες στη Σιβηρία και στην Κεντρική Ασία.
Νομίζω ότι αποτελεί μια εξαιρετικά φωτεινή πλευρά της εξωελλαδικής ελληνικής πολιτισμικής παρουσίας του 20ου αιώνα, αλλά και του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, η ύπαρξη και η δράση ενός σοβιετικού ελληνισμού κατά το Μεσοπόλεμο, με τη δημιουργία μιας εντυπωσιακής πολιτικής και πολιτιστικής ζωής έως το ΄37. Αλλά αυτό είναι άλλο τεράστιο ζήτημα….
Η εκδήλωση της Παρασκευής διοργανώθηκε από τη Μητρόπολη της Πάφου, το Κυπριακό Κέντρο Μελετών (ΚΥΚΕΜ) και το Σύνδεσμο Ελλήνων Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου. Η δική μου ομιλία είχε τον εξής τίτλο: “Το Ποντιακό Ζήτημα ως τμήμα του ευρύτερου Ελληνικού Ζητήματος της Ανατολής“. Η ομιλία του Χρήστου Ιακώβου, διευθυντή του ΚΥΚΕΜ: “Η γενοκτονία ως μέσο ομογενοποίησης του τουρκικού έθνους-κράτους: Η περίπτωση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού“. Παρεμβάσεις έκαναν οι Μάριος Κύρου εκ μέρους του ΚΥΚΕΜ και ο Κυριάκος Μπαρρής, πρόεδρος το Συνδέσμου Ελλήνων Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου…
Πηγή: kars1918