Σαν σήμερα πριν 91 χρόνια στην Αμάσεια του Πόντου απαγχονίστηκε ο Νίκος Καπετανίδης. Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε το έργο αυτού του ανθρώπου που αγωνίστηκε όσο λίγοι για την Ανεξαρτησία του Πόντου.
Γεννήθηκε στη Ριζούντα το 1889. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Φροντιστήριο Τραπεζούντας και εργαζόταν στην τράπεζα Φωστηρόπουλου. Από μαθητής του γυμνασίου έγραφε χρονογραφήματα στην εφημερίδα «Φάρος της Ανατολής». Σαν δημοσιογράφος εργάστηκε στην «Επιθεώρηση», δεκαπενθήμερο περιοδικό που εξέδιδε ο Φίλων Κτενίδης. Το περιοδικό αυτό κυκλοφόρησε σε 24 τεύχη εκ των οποίων τα 6 τελευταία υπό τη διεύθυνση του Καπετανίδη, και ήταν τα καλύτερα κατά ομολογία του Κτενίδη.
Τη διεύθυνση ανέλαβε ο Καπετανίδης λόγω αναχώρησης του Κτενίδη για σπουδές στην Αθήνα. Μετά τη διακοπή της «Επιθεώρησις» έγραφε στην «Ηχώ του Πόντου» για να εκδώσει το 1917 την εφημερίδα «Σάλπιγξ» η οποία κακλοφόρησε καθ’ όλη τη διάρκεια της Ρωσικής κατοχής. Με την αποχώρηση των Ρώσων και την επιστροφή των Τούρκων τον Οκτώβριο του 1918 εξέδωσε την εφημερίδα «Εποχή».
Ο Καπετανίδης σε όλα τα έντυπα έγραφε με περίσσια τόλμη και θάρρος υποστηρίζοντας κάθε τι ελληνικό. Για το λόγο αυτό του έγιναν πολλές επιθέσεις από τις τουρκικές εφημερίδες της Τραπεζούντας. Μάλιστα ο ίδιος ο Οσμάν πασάς (Τοπάλ) τον επισκέφθηκε στην εφημερίδα για να του κάνει συστάσεις.
Για τη δράση του συνελήφθη και οδηγήθηκε στην Αμάσεια μαζί με όλη την αφρόκρεμα του Ποντιακού Ελληνισμού. Όταν του απάγγειλε ο δικαστής την κατηγορία ότι αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του Πόντου, σηκώθηκε και με απαράμιλλο θάρρος και γενναιότητα είπε: “Όχι μόνο για την ανεξαρτησία του Πόντου αλλά και για την ένωσή του με την Ελλάδα”.
Γνώριζε ότι με αυτήν την στάση υπέγραφε την θανατική του καταδίκη, δεν δίστασε όμως να το κάνει. Καταδικάστηκε και απαγχονίστηκε με άλλους 69 συγκρατούμενους του στις 21 Σεπτεμβρίου 1921. Ήταν 32 χρονών.
Δημοσιεύτηκε στο Pontosnet.gr στις 21.09.2012