Όταν κλαίμε, το δέρμα γύρω από τα μάτια μας αρχίζει σύντομα να πρήζεται. Αυτό συμβαίνει γιατί τα μάτια έχουν ανάγκη από επιπλέον αίμα, προκειμένου οι δακρυγόνοι αδένες να παραγάγουν δάκρυα. Όταν η ροή αίματος προς τα μάτια αυξάνεται, διαστέλλονται τα μικρά αιμοφόρα αγγεία κάτω από το δέρμα του προσώπου· έτσι η επιδερμίδα πρήζεται και παίρνουμε αυτό το κλασικό κλαψιάρικο ύφος.
Οι δακρυγόνοι αδένες χρειάζονται οξυγόνο, σάκχαρα, άλατα και πρωτεΐνες για να παραγάγουν δάκρυα. Αυτές τις ουσίες τις προμηθεύει το αίμα. Υπό κανονικές συνθήκες, οι δακρυγόνοι αδένες παράγουν μόλις 2-3 μικρολίτρα δακρύων το λεπτό, αλλά όταν κλαίμε η παραγωγή μπορεί να είναι και 1000 φορές μεγαλύτερη – 2-3 ml το λεπτό.
Πηγή: sceince illustrated